AKŞAMLAR VE SEN

[smile]

Küçük düşler kurduğumuz bir deryaydı.
İçine ütopyalarımızı sığdırırken altında kaldığımız,
kaldıramadığımız…
Her şeyi düşündük yaşarken
Ve yaşamaya çalışırken düşlerimizi
altında kaldı minik bedenlerimiz,
Umutlarımız,arzularımız,duygularımız…
Yenildik anlayacağın,
Payımıza kalan ağlamaklı yüzler ve yaşlı gözlerdi.
Ve birde bitmek bilmeyen akşamlar
Ah o akşamlar,
Sabah olmak bilmeyen ,
Şehrin ışıklarını uyutmaya çalıştığımız,
Göz kapaklarımızın inadına açık kaldığı ,
Tınılı,sigaralı ,kaçak çaylı akşamlar…
En çok akşamlar kahrederdi,
En çok hüzünlü akşamlar…
Ne çok severdim kahrolurken akşamları,
Ne çok düşünürdüm seni,
Alıp götürürdü bunca yükün içinden
Bir tek seni anımsardı us’um
Bir tek sen olurdun ve birde ben
yapayalnız…